شعر بی دروغ

زلفت هزار دل ، به یکی تار مو ببستراه هزار چاره گر از چار سو ببستتا عاشقان به بوی نسیمش دهند جانبگشود نافه‌ای و درِ آرزو ببستشیدا از آن شدم ، که نگارم چو ماه نوابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببستساقی به شعر بی دروغ...